• Barwa – Europejskie zające szaraki, które normalnie są brązowe, linieją raz do roku podobnie, jak zające polarne, które z kolei zawsze są białe, ponieważ żyją w regionach prawie przez cały rok pokrytych śniegiem. Tylko niektóre zające zmieniają futro dwukrotnie w ciągu roku. Zając bielak z Ameryki Północnej i Europy, w lecie – mniej lub bardziej brązowy z rudym odcieniem, każdej zimy staje się biały. Linienie jesienne zaczyna się w październiku, powodowane zmianami temperatury, skróceniem długości dnia i coraz większymi opadami śniegu. Czynniki te wpływają na podwzgórze zająca. Gruczoł ten uwalnia wówczas hormony wywołujące linienie. Najpierw uszy i okolice stawów na kończynach, później stopy, całe kończyny, ogon i tylna część zadu pokrywają się na nowo całkiem białymi włosami. Następnie brzuch, nasada uszu, policzki, klatka piersiowa, łopatki i biodra, oraz reszta głowy, które były dotąd brunatno- rude, także stają się białe. Tylko koniuszek uszu pozostaje czarny. W grudniu, 70-90 dni po rozpoczęciu linienia, zające bielaki uzyskują ostatecznie swoją zimową szatę, w kolorze czysto białym, przypominającym płatki śniegu.
• Ochrona przed zimnem – Włosy tworzące podszerstek także są zmieniane i stają się trójkolorowe: koniec włosa jest biały, środek brązoworudy, a dolna 1/3 jest jasno lub ciemnoszara. To zjawisko homochromii pomaga zającowi w przetrwaniu zimy, pozwalając mu uniknąć drapieżników. Zwierzętom, które wczesne opady śniegu zaskoczyły w trakcie linienia, jako jedyne wyjście pozostaje ukrycie się. Czysto biały kolor sierści umożliwia zającowi utrzymanie temperatury ciała, ponieważ biały kolor odbija ciepło ciała i nie pozwala mu rozproszyć się na zewnątrz. Wiosną, kiedy topnieje śnieg, zwierzęta odzyskują letnią szatę. Linienie wiosenne odbywa się od marca do maja i trwa 50-70 dni. Zwierzę traci stopniowo białe włosy okrywowe i włosy podszerstka o białych końcach. W lecie włos okrywowy jest trzykrotnie, a podszerstek dwukrotnie rzadszy. Zające w letniej szacie mają kolor brunatnorudy, wierzchołek nosa ciemnobrązowy lub czarny, a obrzeża nozdrza – białe. Broda i górna część ogona są białe, ale spód ogona i brzuch przybierają odcień szary.

(Informacje pochodzą z publikacji: „Świat Dzikich Zwierząt” Nr 105 „Zając” ISBN: 83-7213-320-4)